Halam beni ilk kez sinemaya götüren insandır.. Hatta ilk büyük ve gerçek tiyatroya da, ve çocukluğumun en güzel yaz tatiline de.. Üniversiteyi kazandığım zaman ilk bilgisayarımı o hediye etmişti bana, üniversiteyi bitirdiğimde en güzel saati de.. Kitaplar ortak alanımızdı.. Bütün kitaplar ikimizin.. En çok kitap önerisi aldığım ve önerdiğim kişidir.. Hediyeleşme kültürünü bana kazandıran insandır. Aslında bana babalık da yapmadı değil. Hani çocuklar babaları akşam eve gelirken bir küçük çikolata beklerler ya bana sadece halam getirirdi.. Her akşam eve gelirken beni unutmazdı.. Sahip olduğu kısıtlı maddi imkanlarını her zaman benim için harcamaya çekinmeyen, benim sosyal yönümü geliştirmeme neden olan annemdi.. Her an onun desteğini ve sevgisini yanımda hatta yüreğimde hissettim. Hâlâ evini kendi evim, arabasını kendi arabam, bilgisayarını kendi bilgisayarım gibi kullanıyorum..
Geçen gün Halamın isteği üzerine şehir merkezine bir konferansa gittik. Dönüşte kendimizden bahsetmeye başladık ve uzun süredir sohbet etmediğimizi fark ettik. Ben gelecekte kendimi nerede gördüğümü anlatırken hiç evlenmekten bahsetmediğimi fark etti. Evlenmeyi düşünmediğimi de öğrenince bunu eski kız arkadaşıma bağladı.. "Yanlış bir birliktelik yaşadın ama kendini sınırlandırman doğru değil" diye lafa başlayıp bana uygun olabilecek bazı kız arkadaşlarım üzerine konuşmaya başladığında bu sohbete daha fazla dayanamayacağımı fark ettim..
Bana bu kadar değer veren, el üstünde tutan, somurttuğum an dağları devirecek gücünü benim yanıma yolluk eden insana hâlâ nasıl yalan söyleyebilirdim!! Nerede o her yazımda bahsettiğim samimiyet! Kendime yakıştıramadım cesaret yoksunu ve samimiyetsiz olmayı.. Halama eş cinsel olduğumu söylemeliydim. Fakat vereceği tepkiyi hiç kestiremiyordum, beni olduğum gibi kabullenmesi gibi bu bir hastalık deyip hemen tıbbi destek almam için çalışması da bir olasılıktı. Tek emin olduğum nokta vahşice beni ortadan kaldırmaya çalışmayacaktı.
Tepkisini kestiremiyor, başıma dert almak istemiyor, zaten sıkıntılı bir dönemden geçiyordum ama samimi ve cesur da olmak istiyordum. Kendimi o kadar kasmış ve sıkıştırmışım ki kaçacak deliği olmayan bir fare gibi hissetmeye başladım.. Gözlerim doluyor ağlayamıyordum.. En sonunda çok net bir şekilde bu durumumu açıklamaya karar verdim. Öyle cümleler kullanmalıydım ki bana vereceği tepki istediğim tepki olmalıydı.. Hem ağlamaya hem de konuşmaya başladım.. Direksiyondaydım, halam yanımda oturuyordu, hava kararmak üzeriydi, fırtınalı bir yağmur vardı, cd çalarda ise Sezen Aksu'nun Bahane albümü dönüyordu..
"Ben bir eşcinselim. Yani erkeklerden hoşlanıyorum.. Biliyorsun küçüklüğümden beri farklıydım.. Bilinen bir erkek çocuğu gibi olamadım hiçbir zaman. Çok çabaladım ama olamadım. En sonunda bir kızla beraber olup tüm bu düşünce ve hissi üstümden atmaya çalıştım.. O benim çıkış kapımdı. Ona sarılmıştım, beni o kurtaracak sandım. Ama olmadı. Onunla ilişki içindeyken bile başka bir erkeğe aşık oldum.. Ben erkeklere aşık olan bir eşcinselim.... Artık bunu kabul ettim. Herhangi bir soru işaretim ya da sıkıntım yok bu konuda. Tanrının beni böyle yarattığı bir gerçek. Çünkü eğer bu bir tercih meselesi olsaydı ben bunu tercih etmeyecektim. Etmemek için de çok çaba harcadım.."
Bunları söylerken Halam yanımda beni onaylayan gözlerle dinledi.. "Hayata bir kere geliyoruz, kısıtlı yaşamlar yaşıyoruz, mutlu olmak da mutsuz olmak da elimizde.. Evet sen her zaman farklıydın.. Kendini kabul etmiş olman çok güzel... Eğer artık bunu biliyorsan buna uygun yaşa, burada böyle bir hayat yaşaman çok zor biliyorsun, o yüzden buradan kurtul, küçük kısır bir yerde sıkışıp kalmanı istemiyorum, seni çok seviyorum, her zaman yanındayım.." dedi..
O an öyle bir rahatlama yaşamıştım ki eve varana kadar sürekli ağladım.. Yağmur da beni yalnız bırakmadı.. Halam bu sözlerin üstüne daha da olumlu her eş cinsel bireyin duymak isteyeceği güzel sözler söyledi.. Evin önüne gelip arabadan indiğimde ona sıkıca sarılmıştım.. O günden beri her görüşmemiz de bana yüreğinden öyle bir sarılıyor ki hiç yalnız olmadığımı, sevgiyle aşamayacağımız yol olmadığını sessizce anlatıyor..
Tüm bu mutluluğumu samimi olma isteğime bağlıyorum.. Şimdi artık eminim ki Halam beni topluma uygun birisi olduğum için değil 'sadece ben' olduğum için seviyor..
DipNot: Bu yazıyı şu haber üzerine yazdım. Albay baba ile Emniyet Müdürü amca eş cinsel bireyi ve sevgilisini darp edip çocuklarını kaçırıyorlar.. Akıbeti hakkında bilgi sahibi değiliz. Ailenin eğitimli olması canavarlaşmayacağı anlamına gelmiyor.
Kontrollü Açılma hayat kurtarır..
18 yorum :
Ovv ne güzel ya :/
Keşke herkes böyle olabilse, canavarlaşmasa insan olduğumuzu unutmasa :/
Vişneciğim seni de yalnız bırakmayacak insanlar var eminim.. Ama hiçbir zaman herkes insan gibi davranamayacak işte.. Evrim teorisine inanmak istemiyorlar ama o zaman neden insanlaşamadıklarını (sosyal bir varlık olamadıklarını)açıklasınlar...
Halana bir kerede benim icin simsiki sarilsan ve benim namimada ellerinden opsen cok duygulandim, o arabadan inerkenki halini gozumun onune getirdim. Off neyse iyiki paylastin bu yazini. O albay ile emniyet muduru olayi yenimi oldu? Haberlerdemi cikti? Uzuldum onlarada baya.
hayatta güzel şeyler de oluyor dedirten bu yazı için teşekkürler ayrıca dünya görüşü bu kadar geni olan halana da saygı ve sevgiler :)
Frodocuğum açıkçası yorumun geldiğinde Halamın yanındaydım.. Direkt kendisine okudum yorumunu.. Çok hoşuna gitti ;)
Bu olay bugünün haberi yani ben bugün gazetede okudum. Orada link verdim aslında 'şu haber' yazan yeri tıklayıp okuyabilirsin..
Kaytancığım teşekkür ederim, eğer uslu bir çocuk olursan Halamı görebilirsin :D hehehhe
Bu yorumları Halamla paylaşacağım eminim onun da hoşuna gidecek
hadi seni bi de öpeyim içimden geldi hahahha
:*
Yazı çok iyi olayın ve hayatın özeti ama nedense çok kurgu gibi geldi bana. Belki de gerçek bilemem tesadüfen okudum yazıyı. Böyle bir halanın elini öpesim geldi. Şu cümle beni çok derinden etkiledi. Para ne için kazanılırdı bilemiyorum ama mutlu olmak için harcanmazdı işte hayatların özeti. Bir de geçenlerde Ayşe Kulin'in söyleşisine katıldım orada bu bir tercih değil demişti kim dışlanıp horlanmayı tercih eder ki ne doğru söylemiş.
Tarihciğim anlattığım olayda hiç kurgu olmamasına rağmen yorumun hoşuma gitti. Demek ki kurgulandığı düşünülecek kadar iyi bir hayat yaşıyorum :D
Ama bu olayı bilerek anlattım ki tarihe geçsin, hayatımın mihenk taşlarından birisidir..
Beğendiğin cümleye gelirsek: Aslında 1980 lerin taşra fakirliğinden dem vurmak istedim.
Ayşe Kulin'i genel olarak geyler sevmeseler de inatla ben seviyor ve sahip çıkıyorum.. Bizi hem görünür kılıyor hem de doğru tarif ediyor.. Candır..
Önyargısız insanları bulmak bu kadar zorken bir de seni çok seven birinin böyle olması büyük nimet doğrusu, senin için çok sevindim gerçekten :))
Şu anda bu yazıyı okumak çok ilginç oldu benim için, çünkü bütün hayatı İstanbul'da geçmiş benim gibi birisi için yazının baş kısmında söylediklerini anlamak çok kolay değil normalde. Ama birkaç gündür Aydın'ın bir ilçesinde olduğumdan okuduklarım kafama denk etti şak diye :))
Sıra dışı geyciğim bazı şeyleri anlamlandırabilmek için o şartları birebir yaşamak büyük bir şanstır. Herkese nasip olmuyor haliyle.. Ama inan şu günlerde taşra hayatı bundan 20 yıl öncesine göre çok daha modern ve güzel..
Beni ben olduğum için sevemeyecek kişilerle samimiyetsiz bir yaşam sürdürmek ağır gelmeye başladı bana :/
halanın ellerinden öpüyorum ben de, seni okuyunca benimde halama ağladığım an aklıma geldi gerekçesiz o an gelilşen sohbet üzerine ağlamıştım ve sebebini de hiç bir zaman söylemedim
Bu nasıl bi anlayis, nasil guzel yahu :) bazen normal olanlarin bile tercihlerini yadirgayan insanlarin oldugu ulkede halanin boyle hos karsilamasi cok guzel olmali.
Senin icin cok sevindim.. Umarim cevrende ki herkes bunu buyuk bi olgunlukla ve anlayisla karsilar...
Ne yalan söylim, mutlu oldum. Gerçekten uzun zamandır kimseyle paylaşmıyorum bunu ben de ve okurken o heyecanı yaşadım. Aslında bir iki kişi var söylemek istediğim ama dursunlar bakalım bir süre daha...
Pek saygı değer aşığım çok teşkkür ederim, temenni ediyorum ki dileğin gibi olur ya da ben beni anlayıp sevecek insanları bulurum ;)
Bi'adamcığım yorumunu görünce pek bir sevindim, dedim ki bulog okumaya başlamış :D
Bu yazının devamını da yazmaya başladım, görünür olmanın gerekliliği üzerine yazacağım, asıl oraya senden bir yorum bekliyorum ;)
Halacik ne kadarda tatlı bir tepki vermiş öyle doğru olan bu zaten bence eşcinsel bireylerin aileleri bu durumun farkundalar ama nedense tu kaka zannedip kimse dillendirmiyor korkudan ne yapacaklarını da bilemiyorlar tabi haklı olarak ama ağlama kısmına üzüldüğümü söylemeden gecemicem ben seni hep guleryuzlu gördüm ağlama hiçbirşeye yavrum benim :)
gözlerim doldu :')
Adsızcığım ortak duygularda buluşmak ne hoş...
Yorum Gönder